CR-Corporation Homepage
INTRODUCTIE 1936 1937 1938 1939 1940
1941 1942 1943 1944 1945 LINKS

1936


Het jaar van grote opkomst voor Hitler en de NSDAP


Hitler als rijkskanselier
In augustus 1920 werd de Nationaal Socialistische Duitse Arbeiders Partij opgericht. In 1919 werd hij al lid van een voorloper op deze partij. Zijn belangrijkste taak was toen het verwerven van leden. Al snel kreeg de partij een fascistisch karakter. In Hitler leefde het grote ideaal om van Duitsland weer een wereldmacht te maken. Om dit doel te kunnen bereiken moest hij zien hogerop te komen. In 1933 was zijn partij zo enorm toegenomen dat hij zich kandidaat stelde voor het rijkskanselierschap. In 1932 won hij de verkiezingen net niet, in 1933 met een overweldigende meerderheid wel. De toenmalige president van Duitsland zei dat hij er alles aan zou doen om Hitlers macht in te perken. Maar als hij een jaar later sterft ziet Hitler zijn kans en wordt zélf president. Vanaf dat moment heeft hij het recht om op eigen houtje de grondwet te veranderen en laat hij zich Führer noemen.

Maar hoe kon het nou dat Hitler's partij zoveel aanhang kreeg als je weet dat grote Europese politici de bui al zagen hangen? In het begin van de partij van Hitler, de NSDAP was er weinig succes. Hij hield acties die meestal op niets uitliepen dan geweldsuitbarstingen. Hitler kwam zelfs daarvoor in de gevangenis te zitten waar hij zijn boek "Mein Kampf" schreef. Maar aan het einde van de jaren '20 komt er een grote ommekeer. Het jaar 1929 staat met zwarte letters in de geschiedenis, de beurskrach van New York. Een economische crisis in de VS volgt erop. Die is zó enorm dat die Europa mee de afgrond insleurt. Miljoenen mensen raken werkloos en het hele economische stelsel zakt in elkaar. De mensen in Duitsland (en ook in de rest van Europa) zijn werkloos en hebben geen geld. Armoede houdt Europa in z'n greep. Hitler ziet zijn kans op hier aardig op in te spelen. Hij belooft iedereen die lid wordt van de partij werk, hetzij heel veel werk. Hitler weet dat hij dit maar op één manier kan realiseren, namelijk door bepaalde bevolkingsgroepen te onderdrukken. Hitler had al van kindsafaan een hekel aan Joden en Communisten en hij zette zijn persoonlijke beleid tegen deze mensen om in een nationaal beleid tegen hen. Eerst laat hij de leden van de NSDAP lid worden van de SA. Dit is een soort privéleger van de NSDAP. Dezen dragen in Duitsland nog steeds de titel "die braune Vergangenheit". Logisch, want de SA was te herkennen aan bruine uniformen. Zó liet Hitler zijn leden werken voor hem. De SA had als taak het handhaven van de openbare orde naar hun inzien (dus het verwijderen en soms zelfs liquideren van [politieke] tegenstanders, voornamelijk Joden en Communisten).

Als Hitler rijkskanselier is én president en zich Führer gaat noemen, wordt de SA overgezet naar het leger, de Wehrmacht. Hitler had al eerder in het geheim samen met een van zijn beste vrienden, Göring, een eigen luchtmacht op poten gezet. Deze werd meteen ook in het nieuwe leger opgenomen onder de naam Luftwaffe. Maar voordat Hitler verder kan met zijn idealen te realiseren is er een beperkend verdrag dat niet alleen Hitler in zijn maag zit, maar het hele Duitse volk: het Verdrag van Versailles.
Hitler in zijn buitenverblijf in Beieren, de Berghof

Verdrag van Versailles
Europese politici beslisten aan het einde van de Eerste Wereldoorlog (in 1918) dat Duitsland zich nooit meer op de manier zoals in 1914 mocht herbewapenen. Daarvoor werd het Ruhrgebiet onder Franse supervisie gezet. Duitsland moest ook een grote strook land van oostelijk Pomerania afgeven aan Polen, die daar de Corridor van maakte. Duitsland had de Eerste Wereldoorlog verloren en zou het weten ook. De Duitsers konden letterlijk geen kant meer uit.

Dit verdrag zat Hitlers plannen flink dwars. Voor een grootschalige opbouw van Duitsland en een herbewapening had Hitler de productie van het Ruhrgebiet nodig. Echter door de Franse supervisie in dat gebied konden er geen militaire voorwerpen geproduceerd worden. De productie werd ook nog eens kunstmatig laag gehouden. Er was geen andere mogelijkheid dan het Verdrag van de baan proberen te krijgen om zo weer zeggenschap over het Ruhrgebied te hebben.

De Wehrmacht was groot en sterk genoeg geworden om de rijksgrenzen te kunnen verdedigen. Dus liet Hitler het Ruhrgebiet innemen door de Wehrmacht. Deze inlijving was uiteraard een klap voor de Fransen. Maar tegelijk wist Hitler dat Frankrijk eenvoudig weg de middelen niet had om terug te slaan. Frankrijk liet het er dus maar bij...

Het feit dat Hitler hier zijn zin kreeg, was beslissend voor Duitsland. Duitsland kon nu ongehinderd beginnen met de herbewapening welke verschrikkelijke gevolgen zou gaan krijgen, ook al vóór het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog.

Ruhrgebied
Het Ruhrgebied staat erom bekend dat de productie enorm hoog ligt. Zelfs nu nog wordt het grootste gedeelte van de Duitse industrie beheerst door het Ruhrgebied. Toendertijd was de invloed van het Ruhrgebied nóg groter. Het Ruhrgebiet was toen het industrieel centrum van Europa. Toen de beperkingen werden opgeheven werd de productie uiteraard meteen grandioos opgevoerd. Allerlei militair materieel werd geproduceerd - vooral tanks en vliegtuigen. Op deze manier werd het industrieel hart van Europa weer dát waar de naam voor stond. Door de materiële uitbreiding van het leger kon Hitler zich nu nog sterker maken en druk gaan uitoefenen in de politieke wereld. Binnen een jaar werd het Duitse leger het sterkste van heel Europa.

As Berlijn-Rome
Vanaf 1922 was Mussolini het hoofd van de fascistische partij van Italië. Ook in Italië gold dat de koning van dat land weinig voor het zeggen had. Mussolini kreeg vrijwel alles voor elkaar wat hij wilde. Zo ook een pact met Hitler. Duitsland en Italië sloten in 1936 een verbond. De ministers van buitenlandse zaken van zowel Duitsland (von Ribbentrop) en Italië (Ciano) wilden zo snel mogelijk hun land herbewapenen en een sterk rijk opbouwen. In datzelfde jaar sloot Duitsland een verbond met Japan om zo het communisme een klap toe te brengen. Het verbond zou in 1939 nog tot een staalpact worden uitgebreid. Nu was het wachten op Großdeutschland...

Großdeutschland
Rond 1936 begint de landhonger van Duitsland. Hitler had al eens tevoren duidelijk laten blijken dat hij een land wilde opbouwen dat een sterk rijk voorstelde waar iedere burger trots op kon zijn. Hij noemde Duitsland het Derde Rijk (het Tweede Rijk was onder keizer Wilhelm II, Eerste Wereldoorlog en het Eerste Rijk was Het Heilige Roomse Rijk de Duitsche Natie, nog verder daarvoor) en Großdeutschland. Europa mocht best weten dat Duitsland een groot en eersteklasland was dat de nieuwste technologie voorhanden had voor de welvaart én het leger.

De uitbreiding van het Derde Rijk begon in 1936 toen Duitsland het Rheinland inlijfde. Vervolgens zal Hitler ook gebiedsdelen van ándere landen gaan opeisen. In 1936 zijn er dus 2 gebiedsdelen ingelijfd: het Ruhrgebiet en het Rheinland (7 maart 1936).



Rechts: Adolf Hitler in Berlijn.
Hitler in Berlijn


� Copyright CR-Corporation - 2024 - Afdrukken print - contact

Valid HTML 4.01! Correct CSS!