IC-O (MBE) Testrit

De IC-O, ook wel plaatselijk bekend onder de naam Maastricht-Brussel Express (MBE), verbindt sinds 11 december 2006 de Limburgse hoofdstad met Luik en Brussel, met hoge snelheid. Op deze pagina de bevindingen van een testrit.

Stap 1: kopen van kaartjes

Zoals elke reiziger, gaan ook wij netjes proberen een kaartje te kopen. Uiteraard willen we niet te veel betalen, dus wordt er eerst grondig onderzocht welke tariefsoorten beschikbaar zijn en hoeveel ons een retourtje Maastricht-Brussel zou moeten gaan kosten. Via de website van de Belgische Spoorwegen (www.nmbs.be) slagen we erin een duidelijk inzicht te krijgen, hieronder de opties voor een retour 2e klas: [1] Vol tarief: € 17.10 x 2 = € 34.20 [2] Jongere tarief (voor reizigers tot 26 jaar, retour op dezelfde dag): € 8.00 x 2 = € 16.00 [3] Excursion tarief (retour op dezelfde dag): € 12.00 x 2 = € 24.00 Op zich geen gekke prijzen voor een dergelijk internationaal traject. Nu wordt beweerd (o.a. op de speciale internetsite www.maastrichtbrusselexpress.nl) dat deze tickets via internet kunnen worden gekocht en thuis worden uitgeprint. Hoera! Mooie service. Totdat we proberen het excursion en jongere tarief te boeken (ons reisgezelschap bestaande uit 1 "jongere" en 2 "volwassenen") en blijken onze tickets niet te kunnen printen. De zogenaamde homeprint blijkt uitsluitend voor het vol tarief beschikbaar te zijn!. De enige mogelijkheid die er is om aan deze tickets tegen gereduceerd tarief te komen, is om deze af te halen aan een Belgisch station. Maastricht staat echter niet in de lijst van opties, het kortstbijzijnde loket staat in het station van Visé (Wezet). Inmiddels is ons na contact met de NMBS/SNCB verzekerd dat vanaf nu wél alle tarieven vanuit Maastricht via Home Print beschikbaar zijn. Dat is een hele opluchting en maakt het reizen met de IC-O vanuit Maastricht weer interessant zoals het bedoeld was. Ook heeft de NMBS/SNCB de fout gecorrigeerd dat het jeugdtarief boekbaar was voor verschillende data voor de heen- en terugreis. Het jeugdticket is slechts geldig voor een retour op dezelfde dag. Wij zijn echter niet voor één gat te vangen en laten de internetweg dus maar voor wat hij is. Nu gaan we eens kijken hoe het dan zit met het kopen van een ticket op het station van Maastricht. Echter ook dáár komen we van een koude kermis thuis. Het kopen van een ticket in de kaartautomaat gaat niet door, daar deze voor Brussel nog altijd het oude tarief rekent, zijnde ongeveer het dubbele van het huidige "vol tarief". Niet doen dus. Langsgaan bij het loket is een onderneming die sinds de invoering van de lokettoeslag bij het NS niet meer in onze hoofden opkomt. Enigszinds gedesillusioneerd moeten we dus constateren dat voor het goedkoop reizen naar België qua kaartjes weinig is veranderd. Via de gemakkelijke weg ben je verplicht altijd een vol tarief ticket te kopen via internet en dit af te drukken. Leuk voor zakenreizigeres die goed met internet overweg kunnen, maar voor de gemiddelde oudere onder ons een hachelijke onderneming (om nog maar te zwijgen over reizigers die niet in het bezit zijn van een credit-card [en ja die zijn er genoeg]). Er rest dus niks anders dan als vanouds eerst met de auto naar Visé te rijden en aldaar de tickets aan de balie te gaan kopen. Aldaar aangekomen worden we door de meneer van het loket erop gewezen dat er gebruik gemaakt kan worden van een actietarief, geldig gedurende de kerstvakantie, het zogenaamde shopping-ticket: tussen willekeurige Belgische stations kan voor 7 euro 2e klas en 10 euro 1e klas retour worden gereisd! Hé maar dat is interessant! Waarom kan dat niet vanuit Maastricht? De SNCB-medewerker in Visé weet het ook niet, maar het moet iets te maken hebben een vreemde internationale status die station Maastricht heeft gekregen sinds deze nieuwe verbinding. Hij kan zelfs geen tickets maken die vanuit Maastricht geldig zijn, kun je nagaan. We houden onze zoektocht voor een kaartje voor een aangename prijs voor gezien en nemen 3x een 1e klas shoppingticket, 10 euro per stuk retour. Goedkoper dan welk ander kaartje vanuit Maastricht dan ook. Het shoppingticket à 10.00 1e klas Visé-Brussel

Stap 2: men neme de trein...

Vier januari 2007 is het dan zo ver. Bijna een maand nadat de IC-O (of MBE) in gebruik is genomen, gaan we hem eindelijk eens uitproberen. Niet zoals aanvankelijk gepland vanuit Maastricht, maar één station verder, in het Belgische Visé. Dit, omdat een extra kaartje Maastricht-Visé ruim de helft kost van het ticket Visé-Brussel (en dat voor 30 km versus 250 km op basis van retour). Om 10h18 moet de IC-O, gecomposeerd uit een serie-13 hogesnelheidslocomotief van Alstom met 9 moderne rijtuigen van type I11 station Visé binnenrijden. Echter op deze druilerige ochtend moeten we constateren dat er een gekoppelde P-trein komt opdagen (in de volksmond ook wel onder 'boemel' bekend). Het bijna veertig jaar oude kreng houdt kreunend en hijgend halt. Alom verbaasde gezichten op het perron, waar overigens veel Zuid-Limburgs dialect te horen viel (blijkbaar waren meer mensen op het shoppingticket-idee gekomen). "Is dit de trein naar Brussel?" "- Hein?" "Est-ce que c'est le train à Bruxelles?" "- Oui" "Mais euh... ce train... il ne peut pas rouler à 200 km sur la LGV non?" "- Mais non, on prend la ligne 38" Nu is er bekend dat er twee treinen per dag in beide richtingen niet over de hogesnelheidslijn rijden, maar via de oude lijn 38 over Ans, Landen en Tienen. Die trein doet er ruim een half uur langer over om in Brussel te komen, ook al stopt hij niet op deze stations (resultaat van 140 km/h t.o.v. 200 km/h). Maar dat zijn de treinen van 9h07 en 12h07 in Maastricht en dus niet die van 10h07 die nu in Visé was aangekomen. Geen zin hebbende een uur te gaan wachten, stappen we maar in. Twee stations verder, te Luik-Guillemins (een spoorwegcathedraal van Calatrava in aanbouw), stappen we maar uit. Rijden in een museumstuk heeft ook wel wat, maar dat was niet waarvoor we gekomen waren. Dus stappen we in Luik maar over op de andere hogesnelheidsverbinding, die uit Welkenraedt (achter Verviers) via Leuven, Brussel, Gent en Brugge naar Oostende. Die komt 20 minuten later binnen en daarmee zullen we dus dat museumstuk ergens nog vóór Leuven inhalen omdat deze wél over de HSL gaat. Deze trein kwam netjes op tijd aan en eindelijk konden we met tempo 200 onze reis naar Brussel voortzetten. Een korte informatieronde op het station van Luik leverde op dat er waarschijnlijk een probleem was geweest met het materieel en dat daarom het museumstuk weer was ingezet. Hoewel het blijkbaar die dag onafgebroken in Maastricht en omstreken geregend heeft, hadden we toch een mooie dag in Brussel zonder regen en zelfs af en toe zon. 's Avonds moest de procedure worden herhaald met de trein van 22h00 op Brussel-Centraal, naar ... Welkenraedth. Probleem is namelijk dat de IC-O er om 18h30 in Brussel al mee ophoudt. Ook rijdt deze trein niet in het weekend. Ook dit is niet erg handig voor reizigers, die zoals wij, graag een volle dag ergens besteden ipv een deel. Één ding moeten we de SNCB wél meegeven: de treinen reden op tijd (en dan laten we de arme stakkers die met dat museumstuk zijn doorgereisd naar Brussel maar even buiten beschouwing). Moraal van dit verhaal: er valt hier en daar nog wat bij te schaven door de SNCB/NMBS, Leers, Vestjens en consorten. Als men wil dat deze verbinding binnen de twee gegeven jaren een succes wordt, moeten er op z'n minst de volgende problemen worden opgelost: 1) Tickets tegen de juiste tarieven koopbaar in de automaat op station Maastricht; 2) Betere signalering voor de IC-O in het NS-gebied: zowel op www.ns.nl alsook op de borden te station Maastricht ontbreekt informatie; 3) Betere punctualiteit. Gelukkig is het probleem met homeprints recent opgelost, dit bleek op een technische fout te berusten. !! >> Op 22 maart vond een "herkansing" plaats, waarvan hier het verslag beschikbaar is.

Conclusie: er valt nog heel wat aan (vooral de administratieve handelingen) te verbeteren, wil deze verbinding een succes worden!

� Copyright CR-Corporation - 2024 - afdrukken - contact